Over kummt een Schipp maal rin,
fangt se al an to schrien,
flattert op un daal un wied,
vör een rechte Fischmahltied.

Of un to gifft mal´n Knies,
daar sünd de Möwen Fudderniedsch,
eerst wenn in d` Nettwark nix mehr is,
fleegt se torügg an de Küst.

Daar sitt se denn as of nix weer,
för de Besöker un för´d Meer.
Möwen sünd een Henkieker,
gewiss nich bloot för de Besöker.

Gedicht von Horst Rehmann